Bartaku (1970) is een Brussels kunstenaar/onderzoeker die zijn inspiratie vindt in het systemisch denken en gedreven is door het zoeken naar kennis.

Via diverse interventies, installaties, residenties, lezingen en een reeds openbare laboratoria, onderzoekt hij de uitdrukkingen van licht en taal, zowel menselijk als niet-menselijk. Na het exploreren van het rijk der draden lanceert hij in 2007 het onderzoeksproject PhOEF: de geheime poëzie van het fotovoltaïsche effect.

De meest geprezen PhoEF node is de reeks “temporary PhotoElectric Digestopians (tPED) Worklab”: experimentele openbare laboratoria waarin de zon wordt opgevangen en omgezet in elektriciteit via eetbare zonnecellen die daarna op de tong van proefpersonen worden aangebracht. Deze transformatiemomenten van het licht worden gefotografeerd en vullen de steeds groter wordende fotogalerij aan.