Paper Trail
Op zoek naar een alternatief voor de papieren partituur

Het doel van de Singh-Chang residentie is de onderzoeksfocus te verschuiven van de klank naar de partituur zelf en te experimenteren met alternatieve notatieformaten.



De papieren partituur is het dominante communicatiemiddel tussen componist en uitvoerder. Is dat omdat ze voor de meest doeltreffende communicatie tussen componist en uitvoerder zorgt?



Welke andere niet-papieren vormen kunnen partituren aannemen? Gesproken, performance, video, audio, smaak, …?



Heeft het medium partituur een intrinsieke invloed op het sonische resultaat van een compositie?



Maken verschillende soorten niet-papieren partituren een directere communicatie tussen componist en uitvoerder mogelijk en zo ja, in welke mate?