Tijdens haar residentie zal Hallveig Agustsdottir met beeld, klank en (muziek)partituren experimenteren. Op basis van het visuele aspect van Kandinsky’s compositietheorie, die hij uiteenzet in Van punt en lijn tot vlak, wil ze in live performances het beeld uitbreiden naar de klank.

“[T]he element of time in the point is almost completely eliminated which, in special cases of composition, makes the point inevitable. Its use here corresponds to the sharp blow on a kettle-drum or a triangle in music, or to the short taps of the woodpecker in nature.” Kandinsky, 1926
Zo zal het dankzij het gebruik van (contact)microfoons, die aan een performancetafel verbonden zijn, mogelijk zijn om de bewegingen, tekeningen en pennenhalen die ze maakt terwijl ze tekent, te versterken (aan de hand van versterkers) en zijn de beelden niet langer alleen zichtbaar, maar ook hoorbaar. Dit maakt deel uit van een nieuw, solo performanceproject, waarin ze experimenteert met de versterking en projectie van live gemaakte tekeningen in een mix met een vooraf opgenomen videofilm, om een collage van bedenkingen of vragen te creëren, zoals bijvoorbeeld: “Wat is de verbinding/wisselwerking tussen beeld en klank, of wat kan ze zijn?” Samen met de pianist Frederik Croene, zal ze werken aan hun duoproject.