Het recente onderzoek van Kurt Du Tré spitst zich vooral toe op transcripties, zowel in muzikale betekenis als in een multimediale omgeving, met als focus de vraag naar het oorspronkelijke auteurschap binnen de context van bewerking en transcriptie. De natuurlijke reflex van het transcriberen –met respect voor het oorspronkelijke concept en toch met een gevoel van “het kunstwerk als open source”-, als de focus op het wel/niet claimen van een artefact, is voornamelijk gegroeid uit het aanvoelen van een verwantschap tussen de oude muziekpraktijk en onze interactieve cybercultuur, waarin zowel auteurschap als auteursrecht relatieve begrippen zijn/waren.