Eliane Radigue: Occam IV, Occam River V, Occam Delta VI


(Julia Eckhardt, viola – Catherine Lamb, viola – Deborah Walker, cello)(2011-14)



Eliane Radigue: Geelriandre


(Lionel Marchetti, interprétation, spatialisation)(1972)



OCCAM OCEAN

Eliane Radigue: “De inspiratiebron voor dit stuk was een grote muurschildering die ik toevallig zag in het Museum voor Natuurgeschiedenis van Los Angeles in 1973. Het was een afbeelding van het elektromagnetisch spectrum, geordend van de langste tot de kortste meetbare golflengte. Maar een klein gedeelte van dit uitgebreide spectrum, namelijk van iets minder dan 100 Hz tot iets meer dan 10 KHz, wordt door een bepaalde soort planeetbewoners omgevormd tot “geluid”.



Later ontdekte ik interessante raakvlakken met mijn beschouwingen over Willem van Ockham en zijn beroemde principe, dat algemeen bekend is als “Ockhams Scheermes”. In zijn eigen woorden komt dit vereenvoudigd neer op het beginsel “Hoe eenvoudiger hoe beter” en verschillende artiesten en scheppend kunstenaars hebben dit spaarzaamheidsprincipe aangepast en gebruikt. Een andere inspiratiebron van het muziekstuk was de verre herinnering die ik had aan een sciencefictionverhaal dat ik ooit had gelezen over het bestaan van een mythische oceaan. De titel van de roman herinnerde ik me nog perfect, “Het Scheermes van Occam”, wat de oorsprong van mijn gekozen spelling verklaart. Het blijkt inderdaad dat de oceaan met zijn oneindige golven ons symbolisch in contact brengt met een breed spectrum aan geluidsgolven, van de diepe onderstromen tot de onschuldige golfjes die glinsteren in de zomerzon. Dit verklaart de algemene structuur van het project.



De werkwijze is gebaseerd op een individueel beeld dat geïllustreerd en geëvoceerd wordt tijdens elk solo-optreden. Elke muzikant wordt geleid door zijn/haar eigen beeld. Dit vormt de basis, waarop beschrijvende woorden en evocaties voortbouwen en een communicatiesysteem creëren naarmate het stuk verder evolueert. Via dit intuïtieve-instinctieve proces wordt de luisteraar teruggevoerd naar de echte essentie van muziek.
Er zullen evenveel solo-optredens zijn als er vrijwilligers willen meewerken aan deze gedeelde ervaring. Zij worden de bronnen.



GEELRIANDRE ARP 2500 Synthesizer op geluidsband en geprepareerde piano (Gérard Frémy). 1972



Mythische naam van een uitgevonden mythe.
“Zoals de trilling die uit de chaos treedt en wil geboren worden.”
Spiegelende geluiden, bedoeld om te weerkaatsen en weerkaatst te worden.
Universum van intenties in plaats van vormen.
Fiat van geluidsmoleculen die gevangen zitten in een uitvergroting.
Dit stuk is bestemd voor Gérard Frémy, die dit als enige mag uitvoeren.
Zijn pianospel moet doelbewust de suggestie accentueren – of net bestrijden – of erin opgaan. (Eliane Radigue)


ARP-frequenties die als het ware verdampen in een immense ruimte en de tijd tot stilstand brengen. Delicate clusters van geprepareerde piano fraseren deze etherische, grenzeloze ruimte, zoals de klokken van een in mist gehuld zenklooster.