RAZEN RESIDENTIE Q-02 Oktober 2016

Voor onze residentie in oktober beperken we ons instrumentarium tot het volgende:

–    de laag register blokfluiten
–    vijfsnarige contrabas en sarangi
–    een collectie hommels (van ‘bas’ versie tot een soort ‘alt’ en ‘tenor’)

Deze instrumenten willen we hanteren in een setting die zich

enerzijds richt op micro-tonaliteit, door het experimenteren met verschillende aan Harry Partch ontleende stemmingen

anderzijds richt op de frequenties en akoestische effecten die deze stemmingen met zich meebrengen, eens we ze plaatsen tegenover een reeks ventilatoren (om o.a. het geluid van de blaasinstrumenten te ‘verstoren’ en ‘te filteren’) en snare drums ( die o.a. bepaalde tonen gaan mee versterken, oversturen, buzz-effecten geven).

De bedoeling van ons onderzoek is dat we na die twee weken een nieuwe invalshoek hebben voor onze improvisaties, en dat we die kunnen gaan toepassen voor concerten in de klassieke zin (tijdsduur bvb 45 min.), als voor een vorm van “installatie”, zijnde een soort van lange duur concert(en) met trage ontwikkeling en maximale aandacht voor de ventilatie-en snare drum- effecten.

==================

Sinds hun debuut in 2010 richt het in Brussel gevestigde Razen zich op het gebruik van unieke klankkleuren en drone-achtige kenmerken van de snaar- en blaasinstrumenten waarmee ze spelen. Hun geïmproviseerde, gevoelsmatige muziek mengt pre-industriële, spectrale en etnische droomgeluiden met elementen uit trance en middeleeuwse mystiek.

Het oorspronkelijk duo van Brecht Ameel en Kim Delcour groiede de afgelopen jaren uit tot Razen als een ensemble waar Pieter Lenaerts de vijfsnarige contrabas en sarangi speelt, Paul Garriau de draailier bespeelt en David Poltrock met ondes- Marthenot aan de slag gaat. De band heeft een sterke reputatie in België en daarbuiten opgebouwd met telkens wisselende opnames en live-shows. En ook recensenten zijn enthousiast:

“an intoxicating sauce of stark and tripped out ritual music… which conspires to keep listeners in a semi-permanent trance state” (Julian Cope / Head Heritage)

“a heady brew of deep listening music that is almost medieval in mood and wholly reverential in technique” (Edwin Pouncey / Wire Magazine)

“… eine wenn auch nicht ausserweltlich so mit Sicherheit jedoch aussergewöhnlich schöne und seltsam berührende Musik” (Holger Adam / Skug Journal für Musik )

“Razen push the drone potential of medieval instruments like hurdy gurdy as well as shawm and recorders… into realms of total sensory overload” (David Keenan / Volcanic Tongue)