Ik ontwikkelde mijn muziekinstallatie (een op maat gemaakte Multi Sensory Environment, gemonteerd op een Paetzold contrabas recorder, aangestuurd via DSP software) om directe en innerlijke controle te verkrijgen over het spelen van elektronische muziek. Vanuit mijn interesse voor de gecombineerde semantiek van het visuele en het muzikale was ik gedreven om na te gaan of deze semantiek, in het kader van een westers denkbeeld over artistieke muzikale performance – gaande van het klassieke genre tot de “experimentele” muziek – zou kunnen gebruikt worden als geluidsplatform. En dit op een zodanige manier dat verachtelijkheid, abstractie, geweld, digitalisering of zelfs, zoals ik kon vaststellen, geslachtsgebondenheid – zowel op het vlak van amplitude als frequentie – zouden kunnen herwerkt worden tot interessante persoonlijke composities. Ik hou van de directe, door de performer gecontroleerde nevenschikking van het akoestische en het digitale alsook de mogelijkheden die daarin worden geboden voor het creëren van mysterieuze timbreverhoudingen tussen het instrumentale live gedeelte en zijn herwerkte vorm.



Ik heb onlangs geëxperimenteerd met het toevoegen van extramuzikale elementen zoals tekst en bewerkte beelden. Tijdens mijn residentie bij QO2, zal ik me verder verdiepen in deze materie en een nieuw werk opstarten waarbij ik me toeleg op een abstracte muzikale benadering – via het onderzoeken van de psycho-akoestische ruimtelijke voorstellingseffecten – die experimenteert met het naast elkaar stellen van deze effecten met extramuzikale elementen.