FF.K. Donche: Muziek voor 3 Fizmo’s

Tijdens zijn verblijf in Q-O2 in november 2015 zal F.K. Donche geautomatiseerde

muziekstukken creëren voor 3 Fizmo’s via een meervoudig luidsprekersysteem.

Hij zal de werken componeren op hardware MIDI sequencers. Naargelang het processing vermogen van de sequencers kan de muziek tijdens de opvoering live gemoduleerd worden.

Bij de voorbereiding van deze composities zal F.K. Donche zich verder verdiepen in het gebruik van de gebrekkige controlesoftware van de Fizmo om de geluidscreatie op deze instrumenten voluit te benutten.

De Fizmo was de ultieme poging van de Amerikaanse synthesizerbouwer Ensoniq om de perfecte synthesizer te ontwikkelen. Het toestel kwam op de markt in 1998 en is gebaseerd op het principe van digitale akoestische simulatie door transversale golven met 4 MB ROM. Het kan tot 4 stemmen verwerken en heeft 2 oscillators per stem, met een maximum van 48 stemmen.

Tijdens het korte commerciële leven van de Fizmo (er werden slechts 500 à 2.000 exemplaren geproduceerd) kregen de bouwers heel veel kritiek te slikken omdat het operating system niet op punt stond, het toestel onbetrouwbaar was en er veel onbegrip heerste over het concept en geluid.

Maar het belangrijkste punt van kritiek was de gebrekkige geluidsbewerking. Om het vermogen en de mogelijkheden van het instrument optimaal te benutten had men een software tool nodig. Deze stond echter nog niet volledig op punt toen de Fizmo op de markt kwam. Tot op heden zijn er uitsluitend gebrekkige versies in omloop die maar half werken.

De Fizmo produceert een geluid dat het best kan worden omschreven als post-modernistisch en ambient. De grootste kwaliteit van dit instrument is ongetwijfeld de capaciteit om complexe synth-patronen te genereren.

Het was een vrij unieke synthesizer, die vandaag is uitgegroeid tot een echt cultobject.